Brak podręcznika dla klasy 3

Ten podręcznik, tak jak zapewne zauważyliście jest przeznaczony dla klasy 1 i 2, natomiast według mojego materiału zawartego w podręczniku, klasa 3 jest czasem powtórzeń z poprzednich lat. W nie których szkołach można zauważyć też, pisanie prac końcowych, które mają wybrany przez każda osobę indywidualnie.

Lekcja 2.9.

Temat: Sprawdzian końcowy.

Na ostatniej lekcji zaklęć i uroków w klasie 2 przewidziany jest sprawdzian końcowy, który ma poddać ocenie wiedzę uczniów, którą zdobyli w przeciągu roku szkolnego. Ocena z tego egzaminu jest podstawą do wystawienia oceny końcowej.

Lekcja 2.8.

Temat: Powtórzenie wiadomości.

Poniżej zamieszczone są podstawowe wiadomości z klasy 2 (znajomość tych wiadomości nie zapewnia uzyskania promocji z zaklęć i uroków w klasie 2)

PROTEGO (przykryć, ochronić, zasłonić)
Bardzo przydatne zaklęcie podczas pojedynków magicznych, które powoduje, że z końca różdżki wylatują niebieskie promyczki tworząc po chwili tarczę odbijającą zaklęcia.

WINGARDIUM LEVIOSA (Levis - lekki)
Przedmiot, na który rzucamy zaklęcie podświetla się leciutkim światłem i po chwili możemy nim sterować za pomocą różdżki.

FINITE INCANTANTEM (Finis - koniec, cantamen - zaklęcie )
Ważne zaklęcie w życiu każdego czarodzieja, które powoduje, iż fioletowy dymek wylatuje z końca różdżki i cofa działanie ostatniego czaru.

IMMOBILUS (Immobilis - niewzruszony, nieruchomy)
Zaklęcie stosowane najczęściej do usuwania nieprzyjemnych stworzeń ot na przykład Chochlików lub Gnomów.

APARECJUM (Apero - ukazać)
Przeciwzaklęcie zaklęcia Disillusion, które powoduje wykrycie niewidzialnego atramentu, osoby lub rzeczy podświetlając je czerwonym światłem.

QUIETUS (spokojnie)
Przeciwzaklęcie zaklęcia Sonorus, które powoduje wyciszenie głosu lekkim błyśnięciem różdżki.

CHOREA DEMOROR (koniec tańców)
Przeciwzaklęcie zaklęcia Tarantallegra, które powoduje zatrzymanie się osoby tańczącej.

Pan Fredric Gloss (1891-1969 ; urodzony na północy Anglii wychowywał się w Paryżu)
Oto najważniejsze postanowienia teorii Fredrica Glossa:
-Nie ma uroku i klątwy, która zabija osobę, na którą owa magia padnie!
-Uroki możemy rzucać za pomocą słów lub różdżek, a klątwy przy pomocy słów.
-Urok jest znacznie łatwiej rzucić niż klątwę.
-Klątwa trwa znacznie dłużej niż urok.
-Aby rzucić klątwę trzeba założyć ofiarę.
-Klątwa to zaawansowana i bardzo potężna magia
-Klątwy emocjonalne są zakazane!

Ze względu na rodzaj, klątwy dzielimy na:
- klątwy śmiertelne
- klątwy emocjonalne

Ze względu na długość trwania, klątwy dzielimy na:
- nieświadomą
-świadomą (rytualną)

 Ze względu na liczbę osób dotkniętych przekleństwem, klątwy dzielimy na:
- Rodzinną
- Osobistą
- Narodową
- Stanową
- Własną
- Klątwę jako karę

Przyczyną klątwy mogą być objawy takie jak przy opętaniu, czy nawiedzeniu przez byty astralne :
- nadpobudliwość nerwowa,
- dążenie do samookaleczeń i robienie krzywdy innym,
- choroby przewlekłe, zwłaszcza na tle nerwowym,
- brak własnej woli i woli życia,
- koszmary w czasie snu, bezsenność, lęki,
- klaustrofobia.


Początek klątwy możemy zauważyć, gdy wszyscy bez żadnego powodu odwracają się od nas. Tracimy najbliższe nam osoby, lub cierpimy na skutek ich nieuleczalnych chorób.

Zdejmowanie opętania z istoty ludzkiej, zwierząt, czy szlaku astralnego można wykonać bez wiedzy osoby opętanej. Wystarczy zlecenie osoby życzliwej. Można to uczynić ze zdjęcia lub planu mieszkania. Klątwy świadome można zatrzymać specjalnym rytuałem, który rozpuści kody w niej zawarte. Należy dotrzeć do tego, jak została zadana, czy była to klątwa czarnej magii, czarnej tantry, pentagramu satanizmu, czy też hipnozy. Należy ustalić, jakie kody zostały użyte w danym rytuale i co zostało zasłonięte w danej osobie.

Lekcka 2.7.

Temat: Jak uwolnić się od klątwy?

Zdejmowanie opętania z istoty ludzkiej, zwierząt, czy szlaku astralnego można wykonać bez wiedzy osoby opętanej. Wystarczy zlecenie osoby życzliwej. Można to uczynić ze zdjęcia lub planu mieszkania. Klątwy świadome można zatrzymać specjalnym rytuałem, który rozpuści kody w niej zawarte Należy dotrzeć do tego, jak została zadana, czy była to klątwa czarnej magii, czarnej tantry, pentagramu satanizmu, czy też hipnozy. Należy ustalić, jakie kody zostały użyte w danym rytuale i co zostało zasłonięte w danej osobie. Na wszystko jest rozwiązanie i uwolnienie jest możliwe, pod warunkiem, że osoba lub osoby objęte klątwą będą współpracować i poddadzą się specjalnemu rytuałowi oczyszczania. Nie można tego zrobić na odległość, gdyż osoba dotknięta klątwą powinna współpracować, być świadoma i z pokorą wejść w stan wybaczania.

Lekcja 2.6.

Temat: Przyczyny i początki działania klątwy.

Przyczyną klątwy mogą być objawy takie jak przy opętaniu, czy nawiedzeniu przez byty astralne :
- nadpobudliwość nerwowa,
- dążenie do samookaleczeń i robienie krzywdy innym,
- choroby przewlekłe, zwłaszcza na tle nerwowym,
- niepowodzenie życiowe,
- dręczenie przez innych
- nieporozumienia partnerskie,
- uzależnienie od innych,
- brak własnej woli i woli życia,
- koszmary w czasie snu, bezsenność, lęki,
- klaustrofobia,
- uczucie, jakby cały świat się zwalił nam na głowę,
- samotność.

Początek klątwy możemy zauważyć, gdy wszyscy bez żadnego powodu odwracają się od nas. Tracimy najbliższe nam osoby, lub cierpimy na skutek ich nieuleczalnych chorób. Przykładów można podawać mnóstwo, chociaż nie zawsze musi to być klątwa czy urok. Może to być zwykłe opętanie przez byty astralne. Boimy się lub wstydzimy się zwrócić do kogoś, kto nam pomoże. A życie jest krótkie, więc czy warto cierpieć, zadawać sobie ból i przy tym innym? Czasami niewinna rozmowa z osobą, która zrozumie i będzie mogła wyjaśnić niektóre sprawy, może zmienić nasze życie. Czasami założenie tylko odpowiedniego amuletu może odwrócić zły los.

Lekcja 2.5.

Temat: Podział klątw.

Klątwy możemy podzielić na kilka sposobów. Wyróżniamy podział ze wzglądu na rodzaj, długość trwania i liczbę osób dotkniętych przekleństwem.
Ze względu na rodzaj, klątwy dzielimy na:
klątwy śmiertelne - wbrew nazwie nie uśmiercają osoby, na którą spadnie klątwa. Jeżeli jakiś czarodziej umiera może rzucić właśnie ten rodzaj magii, aby komuś dopiec lub pomóc. Jest to magia na tyle potężna, że czar trwa przez kilka pokoleń (zatem jeżeli ktoś rzuci na was klątwę podczas umierania to macie pewność, że wasze dzieci i ich dzieci itp. będą nadal pod jej działaniem).
klątwy emocjonalne - jak sama nazwa mówi, klątwę nienawistną można rzucić gdy żywimy do kogoś pewnego rodzaju emocje: nienawiść lub miłość bądź inne. Jednak nie jest to takie proste, gdyż wymaga naprawdę ogromnego skupienia się wyłącznie na tej osobie i wyczyszczenia całkowicie swoich myśli, co podchodzi już lekko pod oklumencję. Ten rodzaj klątwy jest już niepraktykowany i nawet kara się za rzucanie klątw emocjonalnych więzieniem.
Ze względu na długość trwania, klątwy dzielimy na: nieświadomą i świadomą (rytualną).
Klątwa nieświadoma działa krótko i po zrealizowaniu swego zadania najczęściej traci moc. Przykładem są tu klątwy emocjonalne.
Gorzej jest z klątwą świadomą (rytualną) gdyż ta może ciągnąć się za nami bez końca, realizować się w następnych pokoleniach. Zatrzymać ją można tylko specjalnym rytuałem, który rozpuści kody w niej zawarte. Klątwy rytualne dzielą się na: klątwy czarnej magii, czarnej tantry, pentagramu, satanizmu i hipnozy.
Ze względu na liczbę osób dotkniętych przekleństwem, klątwy dzielimy na:
- Rodzinną - rzucana na całą rodzinę i prześladująca każdego o nazwisku rodziny przeklętej;
- Osobistą - rzucona tylko na jedna osobę;
- Narodową - przeklęty zostaje cały naród;
- Stanową - przeklinany jest dany stan społeczny;
- Własną - rzucana na samego siebie w celu ukarania się;
- Klątwę jako karę - za przewinienia rzucana przez ministra magii na tego, kto przekroczył prawo.

Lekcja 2.4.

Temat: Zaklęcie a klątwa. Formuła klątwy.

Czym klątwa różni się od zaklęcia? Klątwa jest rzucona przez jedna osobę i tylko przez nią może być zdjęta. Nie ma na nią żadnych przeciwzaklęć i w razie niedociągnięcia klątwy kończy się ona wraz ze śmiercią osoby, która rzuciła ową klątwę.

 

Rzucanie klątw nie jest czynnością łatwą trzeba wytrwałości i koncentracji by dojść do perfekcji.
FORMUŁA KLĄTWY TO: "aquae et igini interdicto...." - po wielokropku następuje wypowiedzenie jakeigo rodzaju ma być klątwa i jaka ma ona być. Np. "aquae et igini interdicto familiaris none manus" co oznacza: "przeklinam was klątwą rodzinną by odpadły wam ręce".

 

Lekcja 2.3.

Temat: Teoria Fredricka Glossa - Urok a klątwa.

 

Pan Fredric Gloss (1891-1969 ; urodzony na północy Anglii wychowywał się w Paryżu) dokonał pewnego rodzaju podziału, który pomógł panu Flame'owi udoskonalić jego teorię o rodzajach czarów. Mianowicie pan Gloss podzielił zaklęcia zniewalające (tak według wczesnego podziału Flame'a' nazywały się uroki, przeciw uroki i klątwy) na uroki i klątwy. Jednak wbrew pozorom te dwie sztuki magiczne są sobie obce. Oto najważniejsze postanowienia teorii:
-Nie ma uroku i klątwy, która zabija osobę, na którą owa magia padnie!
-Uroki możemy rzucać za pomocą słów lub różdżek, a klątwy (TYLKO!) przy pomocy słów.
-Urok jest znacznie łatwiej rzucić niż klątwę.
-Klątwa trwa znacznie dłużej niż urok.
-Aby rzucić klątwę trzeba założyć ofiarę. Osoba umierająca może rzucić klątwę (i wbrew pozorom klątwa nie jest złym aspektem magii!) na kogoś lub klątwę może rzucić także osoba, która szczerze pożąda czegoś i jej celem jest wyłączne osiągnięcie tego czegoś.
-Klątwa to zaawansowana i bardzo potężna magia
-Klątwy emocjonalne są zakazane!
Teoria ta ma zastosowanie aż do dziś, ale nadal trwają pracę nad jej poprawkami. Każda klątwa czy urok spełnia się i jeżeli nie będziemy umieli bronić się przed tym, możemy paść ofiarą złego życzenia. Klątwa oparta na czarnej magii praktycznie działa natychmiastowo i może trwać latami. Może nawet działać w następnych pokoleniach. 

Lekcja 2.2.

Temat: Niezbędne zaklęcia i przeciwzaklęcia.

PROTEGO (przykryć, ochronić, zasłonić)
Bardzo przydatne zaklęcie podczas pojedynków magicznych, które powoduje, że z końca różdżki wylatują niebieskie promyczki tworząc po chwili tarczę odbijającą zaklęcia. Oczywiście moc tarczy zależy tu tylko i wyłącznie od doświadczenia czarodzieja, dlatego nie można podbić efektu tego zaklęcia. Trzeba wiedzieć, że nie obroni nas ono przed zaklęciami niewybaczalnymi! Tworzy jednak bardzo dobrą zaporę przed istotami eterycznymi. Zaklęcie rzucamy wykonując dźgnięcie w kierunku czaru przeciwnika, ale musi to być bardzo sprecyzowane, gdyż różdżka musi dotknąć zaklęcie nieprzyjaciela.
Zaklęcie tarczy (bo tak nazywało się ono przed 'ewolucją językową') zostało wynalezione dość późno, gdyż dopiero w roku 103 n.e. kiedy to podczas pojedynku czarodziei mag Antonius przez przypadek wykonał dziwny ruch dotykając końcem różdżki czar przeciwnika. Kolejne badania nad czarem udowodniły, że moc 'tarczy' jest ściśle powiązana z mocą czarodzieja. W roku 105 n.e. zaklęcie zostało poddane 'ewolucji językowej' przyjmując nazwę PROTEGO.

WINGARDIUM LEVIOSA (Levis - lekki)
Rzadko stosowane zaklęcie z racji, że lepszym od niego jest zaklęcie Locomotor. Przedmiot, na który rzucamy zaklęcie podświetla się leciutkim światłem i po chwili możemy nim sterować za pomocą różdżki. Nie można podbić tego zaklęcia, gdyż wymaga ono tylko skupienia. Różdżkę należy smagnąć i poderwać, a następnie wskazujemy na obiekt wypowiadając zaklęcie. Należy zwrócić szczególną uwagę na wymowę. Wing-gar-dium Levi-o-sa. "Gar" musi być melodyjne i długie.
Zaklęcie swobodnego lotu (bo tak nazywało się ono przed "ewolucją językową") zostało wynalezione przez Eorla Slega w roku 546 n.e. kiedy to pan Sleg prowadził próby nad przemieszczaniem przedmiotów. W tym samym roku poddane zostało ono "ewolucji językowej" przyjmując nazwę Wingardium Leviosa. Z zaklęciem tym wiążę się też historia czarodzieja Baruffio, który źle wypowiedział spółgłoskę i znalazł się na podłodze przygnieciony bawołem.

FINITE INCANTANTEM (Finis - koniec, cantamen - zaklęcie )
Ważne zaklęcie w życiu każdego czarodzieja, które powoduje, iż fioletowy dymek wylatuje z końca różdżki i cofa działanie ostatniego czaru. Jest ono najczęściej stosowane przez Ministerstwo Magii w wypadkach użycia czarów w świecie mugoli. Aby rzucić zaklęcie należy poprowadzić różdżkę ku górze, a następnie wykonać okrąg i ruch, który przypomina strzepywanie, jak gdyby coś siedziało na końcu różdżki. Słowa są proste i należy tylko lekko przeciągnąć 'In' w słowie 'Incantantem'.
Zaklęcie wycofania (bo tak nazywało się ono przed 'ewolucją językową') zostało wynalezione przez panią Fidelie Watson w roku 346 n.e. Pani Fidelia wraz ze swoim przyjacielem Marcusem Rupertem prowadzili badania mające na celu cofanie poprzednio rzuconego zaklęcia. Oboje otrzymali prestiżową nagrodę "Złotego Wynalazcy". W roku 347 n.e. czar został poddany "ewolucji językowej" przyjmując nazwę Finite Incantantem.

IMMOBILUS (Immobilis - niewzruszony, nieruchomy)
Zaklęcie stosowane najczęściej do usuwania nieprzyjemnych stworzeń ot na przykład Chochlików lub Gnomów. Na końcu różdżki zapala się chwilowo leciutkie niebieskie światło i wskazane stworzenie/nia zatrzymują się w miejscu. Wykonujemy dwa obroty różdżką i dźgnięcie, aby rzucić czar. Zwracamy uwagę na podwójne 'm', które mocno przeciągamy i akcentujemy, następnie przeciągamy lekko 's'.
Zaklęcie spowolnienia (bo tak nazywało się ono przed 'ewolucją językową') zostało wynalezione przez panią Annę Wieluńską w roku 640 n.e. Pani Anna niechcący spowolniła Gnoma, który nie dał się jej złapać. W tym samym roku czar został poddany 'ewolucji językowej' przyjmując nazwę IMMOBILUS.

APARECJUM (Apero - ukazać)
Przeciwzaklęcie zaklęcia Disillusion, które powoduje wykrycie niewidzialnego atramentu, osoby lub rzeczy podświetlając je czerwonym światłem. Wystarczy wskazać w miejsce, gdzie spodziewamy się odsłonić coś niewidzialnego. Przeciągamy lekko literkę 'c' oraz 'u' naciskają przy okazji na 'cjum'.
Przeciwzaklęcie odsłonięcia (bo tak nazywało się ono przed 'ewolucją językową') zostało po raz pierwszy użyte przez pana Freda Gola ( w roku 1453 n.e.), który pracując w Ministerstwie Magii ścigał złodzieja, znikającego w bardzo dziwny sposób z miejsca zbrodni. Okazało się, że rzucał na siebie czar rozpłynięcia (toteż stał się jego twórcą). W tym samym roku przeciwzaklęcie odsłonięcia (oraz zaklęcie rozpłynięcia) zostało poddane 'ewolucji językowej' i przyjęło nazwę Aperacjum.

QUIETUS (spokojnie)
Przeciwzaklęcie zaklęcia Sonorus, które powoduje wyciszenie głosu lekkim błyśnięciem różdżki. Wystaczy wskazać na gardło osoby, lub zwierzęcia. Słowo jest dość trudne, ale wystarczy powoli i spokojnie wypowiedzieć dobrze 'Quie' - 'Kłaje' i przeciągnąć lekko literkę 's'.
Przeciwzaklęcie uciszenia (bo tak nazywało się ono przed 'ewolucją językową') zostało użyte już wieki temu, kiedy to powstały pierwsze teatry czarodziejskie i aby widownia lepiej słyszała aktora rzucano na niego zaklęcie podgłaśniania (Sonorus), zaś po spektaklu rzucano przeciwzaklęcie. W roku 896 p.n.e. przeciwzaklęcie zostało poddane 'ewolucji językowej' i przyjęło nazwę Quietus.

CHOREA DEMOROR (koniec tańców)
Przeciwzaklęcie zaklęcia Tarantallegra, które powoduje zatrzymanie się osoby tańczącej. Wystaczy wskazać na nogi zaczarowanej osoby, aby zielona nić oplotła je i uspokoiła. Słowo jest banalnie proste wystaczy tylko nacisnąć przy wypowiadaniu 'Demoror'.
Przeciwzaklęcie uspokojenia (bo tak nazywało się ono przed 'ewolucją językową') zostało użyte po raz pierwszy na pewnym tancerzu (w roku 345 n.e.), który niechcący rzucił na siebie Tarantallegre i musiał czekać ponad trzy miesiące zanim rzucono na niego przeciwzaklęcie. W roku 346 n.e. przeciwzaklęcie to zostało poddane 'ewolucji językowej' i przyjęło nazwę CHOREA DEMOROR.

Lekcja 2.1.

Klasa 2

Temat: Lekcja organizacyjna. Powtórzenie materiału z klasy 1.

Lekcja organizacyjna:
1. Przedmiotowy system oceniania.
2. Wymagania edukacyjne.
3. Plan roku szkolnego.
4. Regulamin lekcyjny
5. Program nauczania na lekcjach zaklęć i uroków.

1. Przedmiotowy System Oceniania

Zasady wspólpracy i oceniania.
a) Nauczyciel ocenia za :
- umiejętności i wiadomości.
- systematyczność pracy.
- sprawdziany, kartkowki, prace domowe, ćwiczenia, referaty, pisemne sprawdzenie pracy domowej.*
- przygotowanie do zajęć.
- odpowiedzi ustne.
- zaangażowanie i kreatywność.
- prezentowanie wiedzy.
- współprace w zespole.
- zabawy.
- aktywność.
- pracę na lekcji.
- udział w konkursach, olimpiadach przedmiotowych - na szczeblu szkolnym i międzyszkolnym.

* - kartkówka sprawdzająca wiedzę ucznia z pracy domowej, jeżeli zadanie było do wykonania samodzielnie z rzeczą nieomawianą na lekcji.


b) Nauczyciel ma prawo sprawdzić wiedzę ucznia w formie ustnej lub pisemnej z 1-3 ostatnich lekcji.

c) Uczeń ma prawo raz do roku zgłosić na początku lekcji nieprzygotowanie z wyjątkiem wcześniej zapowiedzianego sprawdzianu lub kartkówki. Jeżeli kartkówka będzie niezapowiedziana a uczeń zgłosi nieprzygotowanie na początku lekcji nie musi jej pisać. (naturalnie musi ją zaliczyć w terminie niepóźniej niż 2 tygodnie od momentu sprawdzenia kartkówki) Nieprzygotowanie dotyczy również pracy domowej. Można je zgłosić a wtedy otrzyma się dodatkowy czas na zrobienie jej oraz nie otrzyma się oceny Troll (1).

e) Uczeń ma prawo do poprawy oceny Troll tylko jeden raz w czasie i sposób uzgodniony z nauczycielem. (II tygodnie)

f) W przypadku nieobecności na sprawdzianie, kartkówce czy innej formie poddanej ocenie ucznia przez nauczyciela - uczeń ma obowiązek zaliczyć materiał  w ciagu tygodnia.

g) Na Sprawdzianach , kartkówkach i innych formach sprawdzenia wiedzy ucznia obowiązuje system procentowy:

a) stopień Wybitny - W - powyżej 100%
b) stopień Powyżej Oczekiwań - P - 90%-100%
c) stopień Zadowalający - Z - 75%-89%
d) stopień Nędzny - N - 50%-74%
e) stopień Okropny - O - 21%-49%
f) stopień Troll - T - 0%-20%

h) Uczeń, aby zdać z Przedmiotu z pozytywną oceną (okropny-wybitny) musi posiadać co najmniej 3 oceny w czym jedną ze sprawdzianu oraz frekwencję większa niż 31 %.

i) Na lekcjach łaciny przy ocenach obowiązują "+" i "-", które w przypadku liczenia oceny końcowej dają 0,5 oceny, lub w przypadku minusa - odejmują o "0,25" oceny. Np.
P+ = 5,5
P = 5
P- = 4,75

j) Na kocu danego działu zapowiedziany jest sprawdzian z działu a na końcu roku - Egzamin całogodzinny lub dłuższy sprawdzający wiedzę ucznia.

k) Wagi ocen :
- sprawdziany (5)
- kartkówki (3)
- prace domowe (2)
- aktywność .. itd. (1)

l) Przy wystawianiu ocen nauczyciel będzie brał pod uwagę :
- ilość i jakość ocen.
- frekwencje.
- systematyczność.
- inne dodatkowe osiągnięcia ucznia.
- zachowanie
- podejście do przedmiotu
- wynik średniej ważonej


2. Wymagania edukacyjne

To co na ocenę powyżej oczekiwań i... Na ocenę Wybitną uczeń zna materiał lekcyjny w 100 %, a także chwali się wiedzą pozalekcyjną. Wziął udział w olimpiadzie oraz konkursach. Na bieżąco robił prace dodatkowe. Wszystkie prace zaliczone na oceny nie niższe niż Z. Średnia ważona więcej niż 5,5. 100 % frekwencja. (w wypadu nie 100 %, usprawiedliwienia za każdą nieobecność)

Na ocenę Powyżej Oczekiwań uczeń zna materiał lekcyjny w 90 % . Uczeń musi posiadać więcej niż 80 % procent frekwencji na lekcji, musi posiadać min. 7/10 wszystkich ocen . Uczeń nie możne dostać oceny poniżej N. Ma wszystkie sprawdziany i kartkówki zaliczone na Z lub wyżej. Wykona prace semestralną -> jeżeli takowa będzie oraz jeżeli będzie to decydowało o jego ocenie będzie wykonywał w ciągu roku prace dodatkowe. Średnia ważona więcej niż 4,5.

Na ocenę Zadowalającą uczeń zna materiał lekcyjny w 70 % . Uczeń musi posiadać więcej niż 65 % procent frekwencji na lekcji , musi posiadać min. 6/10 wszystkich ocen . Uczeń nie możne dostać oceny poniżej O. Ma prawie wszystkie sprawdziany i kartkówki zaliczone na N lub wyżej. Wykona prace semestralną -> jeżeli takowa będzie oraz jeżeli będzie to decydowało o jego ocenie będzie wykonywał w ciągu roku prace dodatkowe. Średnia ważona: powyżej 3,5.

Na ocenę Nędzną uczeń opanował Program Lekcyjny w 55 %. Uczeń musi posiadać więcej niż 51 % procent frekwencji na lekcji , musi posiadać min. 5/10 wszystkich ocen . Uczeń może dostać ocenę T. Ma prawie wszystkie sprawdziany i kartkówki zaliczone na O lub wyżej. Wykona prace semestralną -> jeżeli takowa będzie oraz jeżeli będzie to decydowało o jego ocenie będzie wykonywał w ciągu roku prace dodatkowe. Średnia ważona: powyżej 2,5.

Na ocenę Okropną Uczeń zna materiał lekcyjny w 45 %. Uczeń musi posiadać więcej niż 31 % procent frekwencji na lekcji, musi posiadać min. 3/10 wszystkich ocen . Uczeń może dostać ocenę T. Ma prawie wszystkie sprawdziany i kartkówki zaliczone na O lub wyżej. Wykona prace semestralną -> jeżeli takowa będzie oraz jeżeli będzie to decydowało o jego ocenie będzie wykonywał w ciągu roku prace dodatkowe. Średnia ważona: powyżej 1,5.

3. Plan roku szkolnego
- lekcje odbywają się w
- lekcje prowadzi prof. Kate Hay
- przewidzianych jest min. 8 lekcji + co najmniej jedno zastępstwo = 9 lekcji (patrz program nauczania)
- przewidziany jest co najmniej jeden konkurs + olimpiada (między)szkolna *
- do zdobycia przewidzianych jest min. 10 ocen (2 kartkówki, 1 sprawdzian, 1 prace na lekcji, 3 prace domowe, 1 aktywność każdy + inne tj. prace domowe itd.) W miejsce oceny niezaliczonego jakiegokolwiek materiału, uczeń otrzymuje Trolla.


4. Regulamin lekcyjny
1. Na lekcji obwiązuje cisza i spokój. Wymagana jest aktywność uczniów, jednak aktywność właściwa, na temat lekcji.
2. Uczeń przychodzi na lekcję punktualnie, spóźnienie więcej niż na połowę lekcji skutkuje nieobecnością ucznia na lekcji.
3. Na lekcji wskazane jest używanie mózgu. Nie przejmujemy się początkowymi niepowodzeniami.
4. Na początku każdej lekcji nauczyciel wyznacza osobę do robienia listy. Ta osoba ma za zadanie spisać wszystkich uczniów oraz punkty, oceny i plusy, które zdobyły podczas tej lekcji. Na końcu, wysyła ona kompletną listę na prof.kateha2wp.pl
5. Niepotrzebne kłótnie i spory zostawiamy na czas po-lekcyjny. )


5. Program nauczania
Program nauczania obejmuje 8 lekcji podstawowych + co najmniej (!) jedno zastępstwo. Zaznaczam, że program nauczania może ulec zmianie.
1. Lekcja organizacyjna. Powtórzenie materiału z klasy 1.
2. Niezbędne zaklęcia i przeciwzaklęcia
3. Teoria Fredicka Glossa. 
4. Zaklęcie a klątwa. Formuła klątwy.
5. Podział klątw.
6. Przyczyny i początki działania klątwy.
7. Jak uwolnić się od klątwy?
8. Powtórzenie wiadomości.
9. Sprawdzian końcowy.

Lekcja 1.9.

Temat: Sprawdzian końcowy.

Poniżej zamieszczony jest przykładowy zestaw pytań sprawdzianu  końcowego dla klasy 1 z Zaklęć i uroków.

1. Co to jest zaklęcie? (2 pkt.)
2. Czym różni się urok od zaklęcia? (3 pkt.)
3. Podaj datę "urodzin zaklęć" (1pkt.)
4. Kim był Fungulus? (5 pkt.)
5. Opisz podział zaklęć według Marka Stasińskiego (5 pkt.)
6. Określ jaki to rodzaj zaklęć: (3 pkt.)
  NALEJ
  TRANTALLEGRA
  ALIUS CRETUM
  NOX
  MOLLIO
  IMPERIUS
7. Podaj 4 różne rodzaje rdzeni różdżki.  (2pkt.)
8. Opisz jeden ze sposobów trzymania różdżki. (2 pkt.)
9. Gdzie sprzedawane są różdżki? (1 pkt.)
10. Od czego zaczyna się proces tworzenia różdżki? (1 pkt.)

Lekcja 1.8.

Temat: Jak trzymać różdżkę? Wymowa zaklęcia.

Aby zacząć czarować, potrzebna jest nam oczywiście różdżka. Zakładając, że już ją mamy, przystąpmy do najprostszej czynności.

Różdżkę można trzymać na kilka sposobów. Powoli z mody wychodzi trzymanie jej tak jak pióro (niegdyś był to najczęściej spotykany sposób trzymania różdżki). Z kolei najpopularniejsze są dwa podstawowe chwyty, umożliwiające wygodne i skuteczne rzucenie zaklęcia:
Pierwszy sposób to trzymanie różdżki w dłoni ułożonej w zaciśniętą pięść. Chwyt ten ma kilka zalet. Pierwsza z nich to fakt, że bardzo trudno różdżkę utracić, gdyż można ją trzymać bardzo mocno i ma się pewność, że nie wypadnie przypadkowo lub rywal jej nie wytrąci.
Oprócz tego zaklęcie rzucone w ten sposób ma większą moc niż przy jakimkolwiek innym chwycie. Niestety, trzymając różdżkę w ten sposób, bardzo trudno wycelować w określony punkt i dlatego nawet najwięksi mistrzowie, stosując tzw. chwyt mocny często nie trafiają do celu.

Drugi sposób (i częściej stosowany) to wyciągnięcie dłoni przed siebie i ułożenie jej płasko paznokciami do góry. Koniec różdżki należy oprzeć o sam środek wewnętrznej części dłoni. Trzeba przytrzymać ją jednocześnie czubkami trzech palców: kciuka, palca wskazującego oraz środkowego.
Przy takim chwycie łatwiej wycelować w obiekt, jednakże chwyt jest niepewny i łatwo różdżkę stracić. Zawodowi aurorzy stosują raczej pierwszy sposób.

Gdy wiemy już, jak trzymać różdżkę, możemy przystąpić do znacznie ważniejszej czynności - sposobu wymowy zaklęć. Niestety, sposób, w jaki wymawia się różne zaklęcia jest zawsze inny, ale można dostrzec kilka zasad, do których należy się przyzwyczaić i zawsze o nich pamiętać.

Zasada pierwsza: każde zaklęcia trzeba wypowiadać z mocą, zdecydowanie i dobitnie. Nietrudno się domyślić, iż ledwo słyszalne i niechętne mruknięcie pod nosem przyniesie dużo mizerniejsze efekty, niż głośne zawołanie zaklęcia.
Przed wypowiedzeniem zaklęcia trzeba się zatem mocno skupić i na nim skoncentrować.
Inną ważną zasadą, o której nie wolno zapomnieć, jest to, aby wyraźnie i zrozumiale mówić zaklęcie. Na pewno nie wyjdzie nam zaklęcie, przy którego rzucaniu sami nie jesteśmy pewni, czy mówimy "Lumos" czy też "Ferula". Różdżka nie będzie się za nas domyślać, co naprawdę chcemy powiedzieć, i skutek może być bardzo kiepski.
Oprócz tego warto zawsze zwrócić uwagę na akcent. Zaklęcie źle wypowiedziane pod tym względem nigdy nie będzie równie dobre i skuteczne, jak to rzucone z akcentem położonym na odpowiednią sylabę. Jeśli nie mamy wprawy w rzucaniu danego uroku, to może się zdarzyć, że przez źle położony akcent zaklęcie w ogóle nie zadziała.
Ostatnią ważną uwagą jest to, aby nie być spiętym podczas rzucania zaklęcia i nie usztywniać szczęki. Należy się rozluźnić, by wypowiedzieć słowa zaklęcia jak najbardziej naturalnie.

Lekcja 1.7.

Temat: Historia powstawania różdżek.

Nad tworzeniem jednej różdżki schodzi magikowi wiele czasu. Jest to proces wymagający bardzo wielkiej dokładności, gdyż w przypadku pomyłki różdżka już nigdy nie zadziała poprawnie.
Wszystko zaczyna się od źródła Sekretis znajdującego się tam gdzie, co roku przybywają z całego świata producenci różdżek. Źródło to osnute jest wielką tajemnicą. Podobno wygląda jak kraina baśni, o jakiej nawet nam się nie śniło. Niektórzy mówią, że jest to miejsce gdzie świat miał swój początek, jednak czy to fakt czy legenda- nie dane nam jest wiedzieć.

Po odwiedzeniu tej cudownej krainy magik wraca z "przepisami" na nowe różdżki, a to w jaki sposób je zdobył, znowu możemy się tylko domyślać. Niektórzy twierdzą, że po wypowiedzeniu magicznej formuły jezioro mówi magikowi o wszystkim.

Przejdźmy jednak do konkretów. Otóż po powrocie do domu wytwórca zbiera przy sobie najlepszych czarodziei, ministerstwa i nie tylko, którzy mają za zadanie odszukać magiczne przedmioty i przynieść wskazane składniki. Kiedy producent już otrzyma te wszystkie niezbędne surowce, zwołuje do siebie najwybitniejszych magów, zajmujących się zaklęciami.

W tym momencie dochodzi do najważniejszego zajęcia w tym całym procesie: czarodzieje zamykają się na wiele tygodni w pięknych komnatach skąd nie wychodzą. Jedzenie dostarczają im specjalnie do tego przeznaczeni słudzy. Zamknięci w komnatach czarodzieje tworzą swe dzieło, które w przyszłości zabłyśnie w ręce niejednego maga.

Dzieło, które będzie czyniło dobro i zło, bo z tych dwóch rzeczy tak trudno wyeliminować tę drugą.
Najpierw na odpowiednio wyrzeźbione "patyki", których sztuka jest tak kunsztowna, że żaden mugolski mistrz jej nie dorówna, rzuca się najprostsze zaklęcia. Kolejnym etapem jest umieszczenie we wnętrzu powstającej różdżki jej rdzenia. W jaki sposób jest tam umieszczany, to również tajemnica.

Potem zanurza się je w złotym proszku zwanym bene (z łac.) czyli dobrze. Po tym etapie następuje dziesięciodniowe suszenie. Następnie rzuca się na nie zaklęcia, które mają coraz większą moc.
I tak po wielu tygodniach gotowa różdżka pojawia się w sklepie np. Pana Olivandera, po to by zgłosił się po nią w odpowiednim czasie, odpowiedni czarodziej. Jednak na temat tego jak różdżka sama wybiera sobie właściciela, nie wiemy nic.

Lekcja 1.6.

Temat: Różdżka. Zasady korzystania z różdżek.

W świecie magii przedmiot, dzięki któremu czarodzieje mogą rzucać zaklęcia. Jest ona zrobiona z drewna i elementu magicznego. Posiada odpowiednią dla siebie elastyczność i długość. Można ją kupić na Ulicy Pokątnej.
Jest to także przedmiot, który czarodziej powinien mieć zawsze przy sobie np. w razie niebezpieczeństwa może posłużyć jako bezpośrednia obrona. Aby czarodziej mógł z niej korzystać musi znać zaklęcia - umieć je wypowiadać i prawidłowo poruszać różdżką.

Drewno, z którego może być wykonana różdżka:
- Brzoza
- Cis
- Dąb
- Drewno różane
- Grab
- Heban
- Jesion
- Klon
- Mahoń
- Ostrokrzew
- Wierzba

Długość w cm:
-18 cm
-21,5 cm
-23 cm
-24 cm
-26 cm
-28 cm
-31 cm
-34,5 cm
-40,5 cm

Elastyczność:
- Bardzo Sztywna
- Sztywna (Wydaje świst podczas machnięcia)
- Normalna
- Giętka
- Bardzo Giętka

Rdzeń:
- Serce Smoka
- Pióro Feniksa
- Włos z głowy Wili
- Włos z ogona albo grzywy Jednorożca


Zasady korzystania z różdżki:
1. Różdżki używaj tylko do czarów szlachetnych-nie szkodzących Tobie ani innym.
2. Różdżka nie może być przekazywana jakiemukolwiek mugolowi.
3. Różdżka nie może zostać użyta, kiedy jest bardzo uszkodzona-lekkie obicia raczej nic nie zrobią, jednak złamana różdżka daje więcej szkód niż efektów i może doprowadzić do niespodziewanych konsekwencji.
4. Różdżka sama sobie wybiera czarodzieja.

Lekcja 1.5.

Temat: Współczesny podział zaklęć.

Podział zaklęć:

a) zaklęcia niewybaczalne (zaklęcia najsrożej karane przez czarodziejskie prawo),
b) zaklęcia obrony przed czarną magią,
c) zaklęcia zwykłe- są zaklęciami rutynowymi i stosowanymi przez czarodziejów na co dzień. Stąd bierze się także ich nazwa - zwykłe. Takie zaklęcia są otwarte dla każdego zwykłego czarodzieja i każdy powinien je mniej więcej znać. Są one najpowszechniejsze i ich liczba sięga kilkuset (przy czym ta liczba wciąż rośnie!). Wyróżniamy trzy rodzaje zaklęć zwykłych:
- Stałe - Używane przez czarodziei od wieków. Do ich rzucenia nie trzeb mieć nawet różdżki, rzucamy je na jakiś przedmiot, który ma wykonać daną czynność. Oto lista zaklęć stałych
MIESZAJ
POUKŁADAJ
NALEJ
POSPRZĄTAJ
- Pomocne - Są to te zaklęcia, które pomagają nam w życiu codziennym upraszczając je w miarę możliwości. Oto lista przykładowych zaklęć pomocnych:
ACCIO - zaklęcie przywołujące wybraną rzecz, z łaciny accio oznacza "przywołać".
LUMOS - zaklęcie, które powoduje, że zapala się światełko na końcu różdżki i oświetla pomieszczenie.
CONCALEFACIO - zaklęcie rozgrzewające.
COOLOPORTUS - zaklęcie zamykające drzwi.
MOBILIARBUS - zaklęcie powodujące przemieszczanie się przedmiotów.
EVANESCO - pod wpływem tego zaklęcia znikają przedmioty i eliksiry.
MOLLIO - zaklęcie zmiękczające.
FLIPENDO - zaklęcie powodujące przesunięcie lub odpychanie przedmiotów.
- Waleczne - Są to te zaklęcia, które pomagają nam w walce, pojedynku magicznym i są stosowane do obezwładniania przeciwnika. Oto lista zaklęć walecznych:
PROTEGO - zaklęcie tarczy, powoduje wytworzenie tarczy ochronnej, która odbija zaklęcia.
TRANTALLEGRA - zaklęcie, które wywołuje taniec przeciwnika wbrew jego woli, zmusza nogi do tańca.
IMMOBILLUS - zaklęcie unieruchamiające, spowalniające.
COLAPHUS - zaklęcie uderzające niczym pięść.
INCANCERUS - zaklęcie powodujące wytworzenie grubych lin, które zwiążą przeciwnika.
FURNUNCULUS - zaklęcie parzące.
FINITE INCANTATEM - zaklęcie niwelujące działanie poprzednio rzuconego.
COMPESCO - zaklęcie owijające niewidzialnym sznurem.
CONJUNCTIVITUS - zaklęcie, które działa na oczy (oślepia).
d) przeciwzaklęcia jak sama nazwa wskazuje są zaklęciami przeciwnymi w działaniu do innych. Dzięki nim możemy cofać wcześniejsze czary i przez to przeciw zaklęcia są nieodłącznym elementem życia czarodzieja. Aż trudno sobie wyobrazić życie bez nich. Wyróżniamy dwa rodzaje przeciw zaklęć:
- Uzdrawiające - Są to te przeciw zaklęcia, które uzdrawiają nas z zaklęć walecznych. Oto lista przeciwzaklęć uzdrawiających:
ENERVATE - zaklęcie przywracające przytomność, niweluje skutki zaklęcia oszałamiającego, przeciw zaklęcie do Drętwoty.
QUIETUS - przeciw zaklęcie do Sonorus (cisza), powoduje zmniejszenie siły głosu do normalnego poziomu.
ALIUS CRETUM - przeciw zaklęcie do FURNUNCULUS, powoduje, że grzyby znikają z powierzchni ciała.
CHOREA DEMOROR - przeciw zaklęcie do TARANTALLEGRA, powoduje, że nogi zatrzymują się w miejscu.
- Cofające - Są to te przeciw zaklęcia, które cofają zaklęcia pomocne. Oto lista przeciw zaklęć cofających:
DELETRIUS - zaklęcie powodujące zniknięcie tego, co wyczarowała różdżka, przeciw zaklęcie do PRIORI INCANTATEM.
NOX - gasi światło na końcu różdżki, przeciw zaklęcie do LUMOS.
REDUCIO- zaklęcie pomniejszające, jest przeciw zaklęciem do ENGORGIO.
APARECJUM - zaklęcie, które powoduje, że widzialnym staje się to, co było niewidzialne, przeciw zaklęcie do DISILLUSION.
COOLOPORTUS - zaklęcie zamykające drzwi, przeciw zaklęcie czaru ALOHOMORA.

Ciekawostka
Zapewne zauważyliście, że nie ma przeciw zaklęć do zaklęć stałych.. tak naprawdę to tylko dlatego, że zaklęcia stałe mają tylko jedno przeciw zaklęcie, którego formułka brzmi PRZESTAŃ!

Lekcja 1.4.

Temat: Podział magii według Wielkiej Trójki.

Schematy podziału magii według Wielkiej Trójcy (Magiczna Trójca).

 Praca wykonana przez Marychę Swan

Lekcja 1.3.

Temat: Słynni twórcy zaklęć.

Twórców zaklęć zaczynamy liczyć od umownego roku 1250 p.n.e. kiedy to powstaje 'Wielka Księga Zaklęć' i zostają one spisywane.


Fungus 
 Mędrzec Fungus pochodzący z południa Grecji jest pierwszą osobą, która została opisana w "Wielkiej Księdze Zaklęć". Był to człowiek ciągle zabiegany i mający problemy z dopasowaniem jednego z tysiąca kluczy (które zawsze przy sobie nosił) do odpowiedniego zamka w drzwiach. Pewnego dnia zdenerwował się nie na żarty i postanowił ułatwić sobie choć trochę swe skomplikowane życie. Mianowicie zaczarował wszystkie swoje klucze tak, aby same otwierały mu drzwi. Jednak pomysł ten okazał się równie powolny jak wtedy, gdy sam dopasowywał klucze. Po pewnym czasie nie potrafiły one odnaleźć własnego zamka! Teraz Fungus miał już naprawdę dość. Wycelował swoją różdżkę w zamek jednych z drzwi i krzyknął "Otwórz się!". Z różdżki posypały się iskry, a zamek przekręcił się, otwierając mędrcowi uparte drzwi. Tym sposobem wynalazł bardzo przydatne zaklęcie, które jako pierwsze zostało spisane w "Wielkiej Księdze Zaklęć". W roku 896 p.n.e. zostało ono poddane ewolucji językowej i przyjęło nazwę stosowaną po dziś dzień- ALOHOMORA. Fungus zafascynowany swym odkryciem wynalazł drugie zaklęcie- tym razem zamykające drzwi. Niestety nie wiemy jak nazywało się ono w tamtych czasach. Przypuszczenia kierowane są w stronę "Zamknij" ale nie jest to do końca pewne. Wiadomo natomiast, że zostało ono poddane "ewolucji językowej" w tym samym roku co czar ALOHOMORA i od tego czasu zaklęcie to nazywa się COLLOPORTUS. Było to pierwsze spisane przeciw zaklęcie.

Zachariasz Stone
Pan Zachariasz Stone został wynalazcą bardzo sławnego zaklęcia, o którym będziecie się jeszcze uczyć. Otóż został on zaatakowany przez demona. W chwili, kiedy ów potwór chciał go zabić, pan Stone myślał o tym, co poczną jego dzieci i, że podobnie jak żony, nigdy ich już nie ujrzy. Właśnie wtedy z końca jego różdżki wydobyło się bardzo jasne, oślepiające światło i demon został przegoniony. Na początku zaklęcie to nazwano zaklęciem Obrońcy, ale w ciągu kilkudziesięciu lat nadano mu nazwę - EXPECTO PATRONUM, czyli zaklęcie Patronusa. Pan Zachariasz doczekał się prestiżowej nagrody i sławy. Zaklęcie Patronusa było pierwszym potężnym zaklęciem obronnym.

Adam Sikorski
Pan Adam Sikorski pochodzący z Krakowa został twórcą i wynalazcą zaklęcia tajemnicy. Jak do tego doszło? Otóż pewnego razu zupełnie niechcący rzucił je na swojego przyjaciela, któremu powierzył sekret. Sikorski był zachwycony swym nowym odkryciem, ale jego przyjaciel- nie do końca. Pan Adam musiał tułać się po wielu ministerstwach i magicznych urzędach zanim udowodnił, że wynalezione przez niego zaklęcie nikomu nie szkodzi, a wręcz przeciwnie- pomaga. Wtedy właśnie przeszło ono przez wiele poprawek "ewolucji językowej" przyjmując nazwę FIDELIUS.

Magnus Scooth
Pan Magnus Scooth był największym kryminalistą w świecie czarodziei i twórcą czaru Cruciatusa i klątwy Cruciatusa.. Otóż uwielbiał on znęcać się nad ludźmi zadając im cierpienie i udoskonalać swoje wymyślne czary. Jednak został złapany i oddany Dementorom, którzy złożyli na nim śmiertelny pocałunek. Przed śmiercią zdołał jednak rzucić klątwę Cruciatusa na osobę, która go złapała (obecnie pokolenie tej rodziny już wygasło). Zarówno klątwa jak i czar Cruciatusa zostały wpisane do listy zaklęć niewybaczalnych.

Lekcja 1.2.

Temat: Historia zaklęć.

W świecie magii i czarodziejstwa zaklęcie to pewna formuła, którą wypowiada się lub zapisuje dla osiągnięcia konkretnego efektu, jak robi to Wood, by przywołać do siebie miotłę (Accio miotła!), albo Hermiona, by piórko poszybowało w górę (Wingardium Leviosa!). Zaklęcia to potężne narzędzia, które działają na ludzi, zwierzęta, przedmioty, a nawet miejsca.

W starożytności zawodowi czarodzieje nieźle zarabiali, pomagając swym klientom odnaleźć miłość, zaszkodzić nieprzyjaciołom (takie zaklęcie to klątwa), zdobyć bogactwo, ozdrowieć, zdobywać laury w sporcie, przegonić z domu szczury albo zniweczyć wpływ uroków rzuconych przez innych czarowników. Zaklęcia łączą się też ściśle ze średniowiecznymi mądrymi, które korzystały z nich w dość prozaicznych celach, jak leczenie chorych, ochrona plonów i żywego inwentarza przed zarazą albo okolicznych mieszkańców przed klątwami. Zaklęcia z rodzaju "zrób to sam" rzucali także amatorzy. Były one obecne wszędzie, tak że nawet jeden z najbardziej sceptycznie nastawionych pisarzy rzymskich pierwszego wieku przyznawał, że "nie ma nikogo, kto nie obawiałby się zaklęć i inkantacji". Zaklęcie to spisane lub wypowiadane słowo lub kilka słów, mających przynieść konkretny skutek.

Powtarza się je wielokrotnie, jednocześnie paląc świece lub kadzidła oraz gestykulując. Niektórzy starożytni Egipcjanie przepisywali je na papirus, rozpuszczali go w piwie i wypijali. Greccy i rzymscy czarownicy tworzyli zaklęcia, kręcąc kołem znanym jako "rhombus". W zależności od kultury zaklęcie mogło zawierać w sobie magiczne słowa albo modlitwę o boską opatrzność. Niektóre zaklęcia śpiewano albo intonowano. Proste, mówione zaklęcia nabrały szczególnej popularności w Europie około dwunastego wieku, kiedy Kościół katolicki zaczął kłaść wielki nacisk na siłę modlitwy ustnej i papieskich błogosławieństw. W średniowieczu czarownice, czarodzieje, a nawet lokalni przedstawiciele Kościoła często przerabiali chrześcijańskie modlitwy na potrzeby magii.

Zaklęcia, których zadaniem było wpłynięcie na zachowanie innej osoby - na przykład zaklęcia miłosne, uzdrawiające albo klątwy miały przynosić najlepsze rezultaty, jeśli w ceremonii można było skorzystać z czegoś, co należało do danej osoby, na przykład włosa, skrawka paznokcia albo fragmentu odzieży. Odzwierciedla to dawne przekonanie, że rzeczy fizycznie połączone - dajmy na to kobieta i jej paznokcie - pozostają w "magicznym" kontakcie, nawet jeśli dzielą je mile. Z braku takiego przedmiotu można było złączyć cel i rytuał za pomocą słów. "Jak ten wosk topnieje", powiada zaklęcie miłosne z pierwszego wieku, "niechaj topnieje jego serce dla mnie. Jak płoną te zioła, niechaj jego ku mnie płonie namiętność. Jak wiążę te nici, niechaj on zwiąże się ze mną". Czasami rzucanie zaklęć wymagało również użycia woskowych albo glinianych figurek lub szmacianych lalek uosabiających cel.

Stosując zaklęcia medyczne, wypychało się natomiast kukłę leczniczymi ziołami. Jeżeli zaklęcie miało przynieść cierpienie, figurkę niszczono. Oczywiście zaklęcia z bajek nie wymagały podobnych ceremonii. Prosty ruch czarodziejską różdżką wystarczył, by z nieśmiałego poety uczynić walecznego rycerza albo karocy zaprzężonej w konie kazać wznieść się pod obłoki i latać.

Zaklęcia istniały już za czasów praczarodziei, ale pewien pan o imieniu Sulius ustanowił datę ich "narodzin" na lata 1346-1023 p.n.e. Dokładnie nie wiadomo, dlaczego obrał datę 1023, ale rok 1346 p.n.e. to narodziny jednego z mędrców, który jako pierwszy użył różdżki i zaczął spisywać rzucane zaklęcia. Właśnie dlatego odtąd zaczynamy liczyć powstanie zaklęć. Historia rzucenia pierwszego z nich jest bardzo zabawna i ma powiązanie z ówczesnymi mugolami. Została ona spisana przez mędrca Fungusa, o którym więcej dowiecie się później. Oto krótka opowieść o tym, jak mugole wynaleźli ogień. Praczarodziei (nazywali się Istari) było niewielu i dokładnie nie wiadomo skąd wzięli się na świecie. Wiemy natomiast, że podczas pierwszego zaklęcia wywołali błysk, który rozpalił drzewo (Istari byli tak potężni, że potrafili to zrobić bez użycia różdżki, ale nie jest to do końca wyjaśnione). Mugole widząc to, zaciekawili się powstaniem nowego zjawiska i tak naprawdę tylko dzięki nam tak wcześnie odkryli ogień. Od daty urodzin pierwszego czarodzieja - Fungusa - zaczyna się przełom w świecie czarodziei. Powstają pierwsze różdżki i słowniki magiczne. Zakładane zostają także urzędy mające na celu rozważne używanie magii, pierwsze kodeksy dotyczące używania różdżek. Ogólnie rok 1259 p.n.e. uważa się za 'Złoty rok magii' kiedy to nagle świat czarodziei zaczyna się gwałtownie rozwijać.

Lekcja 1.1.

Klasa 1

Temat: Lekcja organizacyjna. Zaklęcie a urok.

Lekcja organizacyjna:
1. Przedmiotowy system oceniania.
2. Wymagania edukacyjne.
3. Plan roku szkolnego.
4. Regulamin lekcyjny
5. Program nauczania na lekcjach zaklęć i uroków.

1. Przedmiotowy System Oceniania

Zasady wspólpracy i oceniania.
a) Nauczyciel ocenia za :
- umiejętności i wiadomości.
- systematyczność pracy.
- sprawdziany, kartkowki, prace domowe, ćwiczenia, referaty, pisemne sprawdzenie pracy domowej.*
- przygotowanie do zajęć.
- odpowiedzi ustne.
- zaangażowanie i kreatywność.
- prezentowanie wiedzy.
- współprace w zespole.
- zabawy.
- aktywność.
- pracę na lekcji.
- udział w konkursach, olimpiadach przedmiotowych - na szczeblu szkolnym i międzyszkolnym.

* - kartkówka sprawdzająca wiedzę ucznia z pracy domowej, jeżeli zadanie było do wykonania samodzielnie z rzeczą nieomawianą na lekcji.


b) Nauczyciel ma prawo sprawdzić wiedzę ucznia w formie ustnej lub pisemnej z 1-3 ostatnich lekcji.

c) Uczeń ma prawo raz do roku zgłosić na początku lekcji nieprzygotowanie z wyjątkiem wcześniej zapowiedzianego sprawdzianu lub kartkówki. Jeżeli kartkówka będzie niezapowiedziana a uczeń zgłosi nieprzygotowanie na początku lekcji nie musi jej pisać. (naturalnie musi ją zaliczyć w terminie niepóźniej niż 2 tygodnie od momentu sprawdzenia kartkówki) Nieprzygotowanie dotyczy również pracy domowej. Można je zgłosić a wtedy otrzyma się dodatkowy czas na zrobienie jej oraz nie otrzyma się oceny Troll (1).

e) Uczeń ma prawo do poprawy oceny Troll tylko jeden raz w czasie i sposób uzgodniony z nauczycielem. (II tygodnie)

f) W przypadku nieobecności na sprawdzianie, kartkówce czy innej formie poddanej ocenie ucznia przez nauczyciela - uczeń ma obowiązek zaliczyć materiał  w ciagu tygodnia.

g) Na Sprawdzianach , kartkówkach i innych formach sprawdzenia wiedzy ucznia obowiązuje system procentowy:

a) stopień Wybitny - W - powyżej 100%
b) stopień Powyżej Oczekiwań - P - 90%-100%
c) stopień Zadowalający - Z - 75%-89%
d) stopień Nędzny - N - 50%-74%
e) stopień Okropny - O - 21%-49%
f) stopień Troll - T - 0%-20%

h) Uczeń, aby zdać z Przedmiotu z pozytywną oceną (okropny-wybitny) musi posiadać co najmniej 3 oceny w czym jedną ze sprawdzianu oraz frekwencję większa niż 31 %.

i) Na lekcjach łaciny przy ocenach obowiązują "+" i "-", które w przypadku liczenia oceny końcowej dają 0,5 oceny, lub w przypadku minusa - odejmują o "0,25" oceny. Np.
P+ = 5,5
P = 5
P- = 4,75

j) Na kocu danego działu zapowiedziany jest sprawdzian z działu a na końcu roku - Egzamin całogodzinny lub dłuższy sprawdzający wiedzę ucznia.

k) Wagi ocen :
- sprawdziany (5)
- kartkówki (3)
- prace domowe (2)
- aktywność .. itd. (1)

l) Przy wystawianiu ocen nauczyciel będzie brał pod uwagę :
- ilość i jakość ocen.
- frekwencje.
- systematyczność.
- inne dodatkowe osiągnięcia ucznia.
- zachowanie
- podejście do przedmiotu
- wynik średniej ważonej


2. Wymagania edukacyjne

To co na ocenę powyżej oczekiwań i... Na ocenę Wybitną uczeń zna materiał lekcyjny w 100 %, a także chwali się wiedzą pozalekcyjną. Wziął udział w olimpiadzie oraz konkursach. Na bieżąco robił prace dodatkowe. Wszystkie prace zaliczone na oceny nie niższe niż Z. Średnia ważona więcej niż 5,5. 100 % frekwencja. (w wypadu nie 100 %, usprawiedliwienia za każdą nieobecność)

Na ocenę Powyżej Oczekiwań uczeń zna materiał lekcyjny w 90 % . Uczeń musi posiadać więcej niż 80 % procent frekwencji na lekcji, musi posiadać min. 7/10 wszystkich ocen . Uczeń nie możne dostać oceny poniżej N. Ma wszystkie sprawdziany i kartkówki zaliczone na Z lub wyżej. Wykona prace semestralną -> jeżeli takowa będzie oraz jeżeli będzie to decydowało o jego ocenie będzie wykonywał w ciągu roku prace dodatkowe. Średnia ważona więcej niż 4,5.

Na ocenę Zadowalającą uczeń zna materiał lekcyjny w 70 % . Uczeń musi posiadać więcej niż 65 % procent frekwencji na lekcji , musi posiadać min. 6/10 wszystkich ocen . Uczeń nie możne dostać oceny poniżej O. Ma prawie wszystkie sprawdziany i kartkówki zaliczone na N lub wyżej. Wykona prace semestralną -> jeżeli takowa będzie oraz jeżeli będzie to decydowało o jego ocenie będzie wykonywał w ciągu roku prace dodatkowe. Średnia ważona: powyżej 3,5.

Na ocenę Nędzną uczeń opanował Program Lekcyjny w 55 %. Uczeń musi posiadać więcej niż 51 % procent frekwencji na lekcji , musi posiadać min. 5/10 wszystkich ocen . Uczeń może dostać ocenę T. Ma prawie wszystkie sprawdziany i kartkówki zaliczone na O lub wyżej. Wykona prace semestralną -> jeżeli takowa będzie oraz jeżeli będzie to decydowało o jego ocenie będzie wykonywał w ciągu roku prace dodatkowe. Średnia ważona: powyżej 2,5.

Na ocenę Okropną Uczeń zna materiał lekcyjny w 45 %. Uczeń musi posiadać więcej niż 31 % procent frekwencji na lekcji, musi posiadać min. 3/10 wszystkich ocen . Uczeń może dostać ocenę T. Ma prawie wszystkie sprawdziany i kartkówki zaliczone na O lub wyżej. Wykona prace semestralną -> jeżeli takowa będzie oraz jeżeli będzie to decydowało o jego ocenie będzie wykonywał w ciągu roku prace dodatkowe. Średnia ważona: powyżej 1,5.

3. Plan roku szkolnego
- lekcje odbywają się w
- lekcje prowadzi prof. Kate Hay
- przewidzianych jest min. 8 lekcji + co najmniej jedno zastępstwo = 9 lekcji (patrz program nauczania)
- przewidziany jest co najmniej jeden konkurs + olimpiada (między)szkolna *
- do zdobycia przewidzianych jest min. 10 ocen (3 kartkówki, 1 sprawdzian, 2 prace na lekcji, 3 prace domowe, 1 aktywność każdy + inne tj. prace domowe itd.) W miejsce oceny niezaliczonego jakiegokolwiek materiału, uczeń otrzymuje Trolla.


4. Regulamin lekcyjny
1. Na lekcji obwiązuje cisza i spokój. Wymagana jest aktywność uczniów, jednak aktywność właściwa, na temat lekcji.
2. Uczeń przychodzi na lekcję punktualnie, spóźnienie więcej niż na połowę lekcji skutkuje nieobecnością ucznia na lekcji.
3. Na lekcji wskazane jest używanie mózgu. Nie przejmujemy się początkowymi niepowodzeniami.
4. Na początku każdej lekcji nauczyciel wyznacza osobę do robienia listy. Ta osoba ma za zadanie spisać wszystkich uczniów oraz punkty, oceny i plusy, które zdobyły podczas tej lekcji. Na końcu, wysyła ona kompletną listę na prof.kateha2wp.pl
5. Niepotrzebne kłótnie i spory zostawiamy na czas po-lekcyjny. )


5. Program nauczania
Program nauczania obejmuje 7 lekcji podstawowych + co najmniej (!) jedno zastępstwo. Zaznaczam, że program nauczania może ulec zmianie.
1. Lekcja organizacyjna. Zaklęcie a urok.
2. Historia zaklęć.
3. Sławni twórcy zaklęć.
4. Podział zaklęć według Wielkiej Trójki.
5. Współczesny podział zaklęć.
6. Różdżka. Zasady korzystania z różdżek.
7. Historia powstawania różdżek.
8. Jak trzymać różdżkę? Wymowa zaklęć.
9. Sprawdzian końcowy.

Zaklęcie a urok.

Zaklęcie
Słowo "zaklęcie" wywodzi się z języka łacińskiego, a konkretnie ze słowa "cantamen", które oznacza zaczarowanie lub po prostu czar.
Jest to ustalona, niezmienna formuła słowna, której przypisuje się magiczną moc.
W naszym świecie zaklęcia istnieją od wieków. Używamy ich do osiągnięcia swych celów, od zaklęć zemsty, zaklęć miłosnych, zwycięstwo w walce, aż po czary związane z urodzajem w gospodarstwie.

Historię zaklęć poznasz na łamach kolejnych rozdziałów tego podręcznika. Ich lista wciąż rośnie, gdyż sporządzane są coraz to nowe formuły słowne o magicznej mocy. Należy pamiętać, że rzucanie zaklęć to bardzo trudna sztuka, ponieważ wymaga mocnego skupienia się na przedmiocie/istocie żywej i odpowiedniego ruchu różdżką. Dźwięk artykułowanych słów ma również ogromne znaczenie, tak samo jak i nastawienie psychiczne. Tylko połączone elementy w jedną całość, mogą dać pożądane efekty.
Jednak należy zachowywać daleko posuniętą ostrożność w posługiwaniu się słowem. Jego moc jest większa niż powszechnie się sądzi.
Złe rzucenie czaru może mieć poważne skutki na danym przedmiocie/istocie żywej lub na samym wykonawcy, który nieudolnie rzucił zaklęcie (w kilku przypadkach zakończyło się to śmiercią).

Urok
Słowo "urok" także wywodzi się z języka łacińskiego, a dokładniej ze słowa "blanditia", które oznacza atrakcyjność, zauroczenie, oczarowanie, opętanie. Używa się ich do różnych celów, począwszy od uroków miłosnych aż po urok złośliwego fatum, czy też halucynacji.


Różnice między Zaklęciem a Urokiem.
- Zaklęcie  rzucamy przy pomocy różdżki, zaś urok możemy rzucić słownie, bez jej użycia.
- Zaklęcie ma na celu ułatwienie nam życia upraszczając je w miarę możliwości, obronę bądź zadanie czaru (zaczarowanie). Urok natomiast działa na nasz umysł. 
- Urok w formie słownej nie jest prosty do rzucenia. Potrzeba nam do tego różnych składników, a czasami nawet wywarów, które powodują "ulotnienie" się czaru.